Zza horyzontu podnosiło się słońce. Pełne porannej radości i nadziei rozsyłało swoje złote promienie na wszystkie strony, jakby na złość pewnej szarej, od rana w złym humorze będącej chmurze. Chmura pomrukiwała tylko:” No dobrze! Wyrzucaj swoje złote promienie, wyrzucaj! Zobaczymy, jaki będzie tego koniec?”
Na ziemi nie było nawet najmniejszej roślinki, która nie otrzymałaby od słońca jej przeznaczonego promyka, daru ciepła, dobroci i jasności.
„ Tak, tak! Rozdawaj na prawo i lewo! Zobaczymy, co zrobisz, gdy już nic nie będziesz mogło rozdać” - mruczała chmura. A słońce dalej szło sobie po niebie i wysyłało całemu światu tysiące, miliony, miliardy swych złotych, życiodajnych promieni. Dopiero o zmroku, gdy miało schować się za linią horyzontu, zaczęło liczyć ile mu ich jeszcze zostało. „Zobacz chmuro - powiedziało uśmiechnięte słońce - nie brakuje mi żadnego promienia!” O zachodzie mam tyle samo, ile miałem ich rankiem! Tego chmura nie mogła już znieść. Ze złości pękła, z jej wnętrza wysypał się na ziemię grad. Słońce skryło się w morzu, aby odpocząć po pracowitym i szczęśliwym dniu.

Kochana Wisiu,
W Dniu Twoich Imienin, zyczymy Ci, abyś była jak słońce, które świeci zarówno nad złymi jak i nad dobrymi, abyś tak jak słońce Swoją obecnością, Swoim ciepłem i światłem, które jest w Tobie - rozświetlała twarze ludzi, których spotykasz na Swojej drodze, a szczególnie ludzi smutnych,chorych i skrzywdzonych....
oraz abyś takich ludzi pełnych słońca również miała zawsze obok Siebie, gdy tego bedziesz szczególnie potrzebowała ....

Wisiu - krótko i zwięźle- bądź jak słońce w zenicie, płyń jak statek pod pełnymi żaglami!!!

Wszystkiego najlepszego i najpiękniejszego od Migotki, Bunieczki i Calineczki!!!

Ps.
Piękny ten dzisiejszy dzień .... w tym roku obchodzisz Swoje  Imieniny w Święto  Bożego Ciała...  a na dodatek jesteś w drodze do Łagiewnik ....  Pozdrawiam C.

Ostatnio edytowany przez Calineczka (2008-05-22 19:05:58)