Zawierzenie...

Róża Zawierzenia
Nie lęka się odrzucenia
Przez Boga prowadzona -
Nie będzie zawiedziona!

Przebaczenie...

Róża Przebaczenia w pokorze rozkwita,
Samego Boga za serce chwyta;
A najpiękniej w niej się Miłość objawia,
Kiedy w sercu człowieka Tęcza się pojawia!

Wrażliwość ...

Wrażliwości Róża
Pięknem Swym odurza,
We wszystkim Boga dostrzega
I szybko pnie się do Nieba!

Magnificat...

Róża Uwielbienia, Magnificat wyśpiewuje
Za wszystko dobro Bogu dziękuje;
Błogosławi Go, wielbi, miłością obdarza,
W Nim nadzieję pokłada i dobrodziejstwa pomnaża!

Miłosierdzie...

Miłosierdzia Róża, dwoma promieniami jaśniejąca
Jest czule tulona w ramionach Boga Ojca;
Zroszona Krwią i Wodą  z boku Chrystusa Pana
Jest Mu nad wyraz zaufana!

Życzliwość...

Życzliwości Róża jak Anioł  rozpromieniona 
Dla wszystkich szeroko otwiera ramiona;
Nikomu nie zazdrości, nie ma w niej zawiści,
Raduje się tym co ma i dobrze życzy wszystkim!

[Musisz być zalogowany, aby przeczytać ukrytą wiadomość]

Zawsze trzeba podejmować ryzyko. Tylko wtedy uda nam się pojąć, jak wielkim cudem jest życie, gdy będziemy gotowi przyjąć niespodzianki, jakie niesie nam los.
Bowiem każdego dnia wraz z dobrodziejstwami słońca Bóg obdarza nas chwilą, która jest w stanie zmienić to wszystko, co jest przyczyną naszych nieszczęść. I każdego dnia udajemy, że nie dostrzegamy tej chwili, że ona wcale nie istnieje. Wmawiamy sobie z uporem, że dzień dzisiejszy podobny jest do wczorajszego i do tego, co ma dopiero nadejść. Ale człowiek uważny na dzień, w którym żyje, bez trudu odkrywa magiczną chwilę. Może być ona ukryta w tej porannej porze, kiedy przekręcamy klucz w zamku, w przestrzeni ciszy, która zapada po wieczerzy, w tysiącach i jednej rzeczy, które wydaja się nam takie same. Ten moment istnieje naprawdę, to chwila, w której spływa na nas cała siła gwiazd i pozwala nam czynić cuda. Tylko niekiedy szczęście bywa darem, najczęściej trzeba o nie walczyć. Magiczna chwila dnia pomaga nam dokonywać zmian, sprawia, iż ruszamy na poszukiwanie naszych marzeń. I choć przyjdzie nam cierpieć, choć pojawią się trudności, to wszystko jest jednak ulotne i nie pozostawi po sobie śladu, a z czasem będziemy mogli spojrzeć wstecz z dumą i wiarą w nas samych.
Biada temu, kto nie podjął ryzyka. Co prawda nie zazna nigdy smaku rozczarowań i utraconych złudzeń, nie będzie cierpiał jak ci, którzy pragną spełnić swoje marzenia, ale kiedy spojrzy za siebie – bowiem zawsze dogania nas przeszłość – usłyszy głos własnego sumienia: „A co uczyniłeś z cudami, którymi Pan Bóg obsiał dni twoje? Co uczyniłeś z talentem, który powierzył ci Mistrz? Zakopałeś te dary głęboko w ziemi, gdyż bałeś się je utracić. I teraz została ci jedynie pewność, że zmarnowałeś własne życie."

Paolo Coelho