Kochani dziś na spotkaniu Kościoła Domowego spotkałam Wiolettę, pamiętacie zapewne jak prosiłama Was o modlitwę w intencji umierającego wówczas Tomka. Dziś wiem,że Pan ma wielką moc i dał Wiolecie tyle siły, że aż nie pojęte dla mnie jest jakim świadectwem może być ludzkie życie. Wiola jest spokojna wyciszona i tak ufa Panu,że czuję sie przy niej małym rozkapryszonym dzieckiem. Potrafi dziś powiedzieć ,że wszystko w rękach Boga i skoro zabrał jej męża to był to dla niego najlepszy czas.
Jak sobie pewnie mnie wyobrażacie spłakałam się jak norka i pod koniec spotkania już prawie nic nie widziałam. To również dzięki waszym modlitwom ta kobieta jest dziś tak spokojna choć tak cierpi, dziękuję Wam.
Chwała Panu.