Bunieczko kochana ja jestem nieźle szurnięta a nie tylko troszkę szalona,ale nadal mam nadzieję,że sie zaprzyjaźnimy , ja tak mało znam ludzi na tej naszej kochanej wsi, a ty jesteś tak pieknie uśmiechniętą osobą.

Justynko, Bunieczko dzisiejszy dzień, wieczór był cudny, dziękuję Wszystkim a zwłaszcza Tobie za takie miłe przyjęcie. Myslę,że mamy pokrewne dusze i, że już zawsze bedziemy żyły w przyjaźni. Mam nadzieję ,że nie wystraszy cię moje szaleństwo, które na niestety z wiekiem się pogłębia.

Bunia napisała :

Pan Bóg otacza mnie na codzień tak wspaniałymi i kochanymi ludźmi, pełnymi miłości

właściwie nie wiem czy ja sobie na to zasłużyłam....

ehh ............ moja siostrzyczka jak zwykle skromna, dziękuję, za Twoje ciepło płynące z głębi serducha 

gdy powiem coś do Buni  ....


Ona wzamian darzy uśmiechem na twarzy...


nie no fajna kobitka i taka miła:)

Bunia napisał:

Dziękuję   

Brak mi słów...

oj co by było, gdyby Was nie było...

Jak to co by było???? - JAJ BY NIE BYŁO hehee...:

No nareszcie jesteś , juz nie mogłam bez ciebie wytrzymać.BUZIAKI

Justysiu, moja kOchana Siostro   i ja Ci chcialam dzisiaj podziękować za to, ze jesteś przy mnie nie tylko wtedy, gdy jestem radosna i gdy sie śmieje ale wtedy, gdy jest mi smutno i źle... Za to ze smiejesz sie ze mną ale i także za to, że ze mną placzesz....że pomnażasz moją radość i za to ze dzielisz i rozumiesz  mój smutek ... bo jak to ktoś kiedyś  napisał... "„Radość dzielona podwójną radością, smutek dzielony połową smutku”.  dziekuję Siostro

dziękuję za Twe wielkie serce i powierzam Cię Panu Bogu co dzień